Auteur C.J. Tudor groeide op in Nottingham, waar zij nog altijd woont met haar gezin. Ze stopte op haar zestiende met school en werkte nadien als winkelbediende, verslaggever, televisiepresentator, copywriter en voice-over. Ook had ze haar eigen hondenuitlaatservice. Inmiddels is ze fulltime auteur. De Dwaling is haar vijfde boek. Haar debuut De Krijtman werd een internationale bestseller en bezorgde haar de bijnaam ‘de Britse vrouwelijke Stephen King’. Haar voorlaatste thriller Brandende Meisjes is inmiddels ook verfilmd door Paramount Pictures tot een miniserie die later in 2023 gestreamd zal kunnen worden.
Haar boeken kenmerken zich door een sinistere setting en expliciete passages. Niet voor tere zieltjes maar voor lezers die op zoek zijn naar zinderende spanning in een beklemmende omgeving. Ik heb genoten van haar eerdere thrillers en ga hier dan ook met hoge verwachtingen even goed voor zitten.
Vierhonderd pagina’s zijn gebundeld in een omslag die qua sfeer en uiterlijk de vergelijking oproept met de thrillerreeks over Munch en Kruger van Samuel Bjørk.
Wat daarnaast opvalt, is dat diverse grootheden uit de thriller-scene, de loftrompet steken over deze auteur. Zo staan complimenten van Lee Child, Stephen King en Harlan Coben op het omslag afgedrukt. De toch al hoge verwachtingen krijgen zodoende nog een extra boost.
Afwisselend volgen we drie verschillende verhaallijnen in De Dwaling. Een gekantelde bus vol studenten, een gestrande kabelbaan vol vreemden en een afgelegen basis vol onderzoekers. De overeenkomsten tussen deze separate verhaallijnen zijn de aanwezigheid van een sneeuwstorm met ijzige kou en het dodelijke gevaar waarin elk personage op iedere locatie verkeert.
Al met al herbergen de drie locaties, waar het verhaal zich afspeelt, een twintigtal personages met veelal korte namen. Dat zaait verwarring. Wie is ook weer wie en het wordt ook niet eenvoudiger gemaakt door de geringe lengte van de hoofdstukken. Het zijn korte shots van de gevaren in de kabelbaan naar de radeloosheid in de gekantelde bus. De personages worden niet tot in detail neergezet waardoor pas na honderden pagina’s duidelijk wordt dat een van hen ruim drie keer zo oud was, als gedacht. Het grote aantal personages zorgt daarmee, naast verwarring, ook voor anonimiteit. En daarmee lees je over mensen in plaats van deel uit te maken van hun angsten en gevoelens. Het creëert afstand.
Het verhaal heeft een dystopische wereld als toneel. De vergelijking met de Lock downs tijdens de COVID-19 pandemie dringt zich op. De auteur geeft in haar dankwoord aan het einde van het boek aan, dat ze het idee voor dit boek al ver voor Corona had opgedaan en dat ze twijfelde of mensen nog zaten te wachten op een thriller over een infectieziekte. Een terechte vraag.
Als lezer word je teruggeplaatst in een ongewenste situatie. Je wilt hier eigenlijk helemaal niet zijn. Een troosteloze sfeer vol ontreddering en zonder enige hoop op verbetering. C.J. Tudor schreef dit boek gedurende de pandemie en de neerslachtigheid en uitzichtloosheid van toen heeft zijn weerslag gekregen in de schrijfstijl van het verhaal. Je wordt er bijna zelf depressief van.
Door de groeiende bewustwording bij de personages dat er geen oplossingen zijn, neemt ook de hoop bij de lezer af dat er een goede afloop noodzakelijk is. Kan iedereen niet beter dood gaan, is een gedachte die meermaals de kop opsteekt. De uitzichtloosheid en de neerslachtigheid zorgen ervoor dat je uiteindelijk maar naar één ding verlangt: het einde.
Na vierhonderd pagina’s sla ik het boek dicht. Een ervaring rijker en bovenal een illusie armer. Dat de auteur kan schrijven heeft ze al eerder bewezen en ook dit boek is op momenten echt spannend. De personages zijn een afspiegeling van de maatschappij qua afkomst en geaardheid, dus daar scoort Tudor, met het oog op 2023, punten. Het expliciete en bloederige geweld zal daarentegen enerzijds tot weerzin en anderzijds tot waardering bij de lezers leiden. De waardering voor deze vijfde van Tudor zal net zo wisselend zijn, vermoed ik.
Het verhaal is een kruising tussen de comics en televisieserie The Walking Dead en Stephen Kings meesterwerk De Beproeving (The Stand). Deze beschikken echter beide over boeiende en sympathieke personages die altijd hun hoop en de wil om te overleven hebben behouden. Dat is het grootste gemis in De Dwaling.
⭐️⭐️ De Dwaling doet wat mij betreft zijn titel alle eer aan. De betekenis van een dwaling is een overeenkomst die is gesloten in een bepaalde veronderstelling, die achteraf bezien, niet juist blijkt te zijn. Dat is exact wat mij als lezer is overkomen. Het is niet wat ik vooraf had verwacht en gehoopt. Dat zorgt voor deze mindere waardering.
Persoonlijke songtekst:
‘All dead, all dead
All the dreams we had
And I wonder why I still live on
All dead, all dead
And alone, I’m spared
My sweeter half instead
All dead and gone
All dead
All dead, all dead
At the rainbow’s end
And still, I hear her own sweet song
All dead, all dead
Take me back again
You know my little friend’s
All dead and gone’
(Queen – ‘All dead, all dead‘)
Peter
Boekencast
Genre: literaire thriller
Uitgeverij: A.W. Bruna
ISBN: 9789400515840
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 400
Verschijningsdatum: maart 2023
Hartelijke dank aan A.W. Bruna uitgevers voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
