Michael McDowell is 25 jaar geleden op 49-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van aids, maar is immens populair in de Verenigde Staten. Niemand minder dan Stephen King noemde hem the finest writer of paperback originals in America. Momenteel wordt hij herontdekt op het Europese vasteland en wordt zijn Blackwater-serie opnieuw uitgegeven. Naast het schrijven van boeken (waarvan veel onder diverse pseudoniemen) schreef hij ook scripts voor onder andere de animatiefilm The nightmare before Christmas en de film Beetlejuice. Als bijzondere hobby had hij het verzamelen van allerlei memorabilia die te maken hadden met de dood. Zijn uitgebreide collectie wordt tentoongesteld in Northwestern University in Chicago. Het uitgebreide voorwoord is van Thomas Oldeheuvelt die zijn bewondering voor McDowell beschrijft.
De cover van Blackwater: de overstroming is donker en laat een roeibootje zien met wat rode vlekken Op de achtergrond zie je huizen en op de voorgrond zie je een boomstam of is het toch een alligator!? Het verhaal neemt je me naar 1919 in Alabama waar de overstroming van de Blackwater rivier het stadje Perido onder meters troebel water heeft gezet. De twaalfhonderd inwoners zijn op tijd naar een hoger gelegen gedeelte van de stad gevlucht en de oudste zoon van de vooraanstaande familie Caskey gaat met een roeiboot naar de verlaten en ondergelopen stad. Tot zijn verbijstering vindt Oscar in het hotel van de stad een vrouw die al vier dagen op de eerste verdieping van het hotel verblijft. Hij neemt haar mee naar het dorp, maar de komst van Elinor Dammert heeft een grote invloed op het stadje en de Caskey-clan.
In het stadje Perido hebben de vrouwen het voor het zeggen. Annie Bell Driver is de dominee van het dorp en de rijke weduwe Mary-Love Caskey is de meest belangrijke inwoner. Ze is dominant, manipulatief en probeert iedereen naar haar hand te zetten. Inclusief haar zoon Oscar die erg geïnteresseerd is in Elinor. Tussen de twee vrouwen ontstaat al snel een machtsstrijd. De mannen hebben eigenlijk geen stem en zijn ondergeschikt aan de vrouwen zonder dat ze het door hebben.
“Omdat ze genoten van hun grote, maar oppervlakkige macht, waren ze nooit gedwongen geweest zichzelf zo goed te leren kennen als vrouwen, die in hun tegenslag en oppervlakkige onderdanigheid wel gedwongen waren te leren hoe hun hersens en emoties werkten.”
De verhaalstijl van McDowell is Southern gothic horror. Het zou de lezers kunnen afschrikken die niet van horror houden, maar De overstroming is meer een familiekroniek dan een echt horrorverhaal. Het brengt je naar het arme zuiden van Amerika aan het begin van de twintigste eeuw. De sfeer van het boek is duister en onheilspellend. De overstroming is beeldend en beschrijvend geschreven en kabbelt op een fijne manier voort met enkele spannende of bloederige passages. De vertelstijl is in de derde persoon zodat je vanuit de gezichtspunten van alle personages wat meekrijgt, maar je kruipt niet in hun gedachten. Je weet dus niet wat de personen denken of wat ze beweegt en daardoor blijft er een beetje mysterieuze spanning. Het einde is vrij abrupt, maar zorgt er wel voor dat je verder wil lezen in deze serie.
De overstroming is mijns inziens geschikt voor lezers die houden van een familiesaga waarbij de onderlinge verhoudingen en dynamiek interessant zijn en met hier en daar een horror-light element. Ik waardeer het boek met 3,5 sterren.
Ingrid
Boekencast
Genre: South gothic/spanning
Uitgever: Xander Uitgevers
ISBN: 9789401621250
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 183
Publicatiedatum: januari 2024
Met dank aan Xander uitgevers voor het verstrekken van het recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
