Christoffer Carlsson wordt beschouwd als een van de grootste thriller talenten van dit ogenblik. Zijn boeken werden meermaals bekroond door de Swedish Crime Writers’ Academy en in 2013 werd De toren van de dode zielen uitgeroepen tot de ‘beste Zweedse thriller van het jaar’. En toch had ik nog nooit van hem gehoord, tijd dus om daar verandering in te brengen.
1986, Olaf Palme wordt doodgeschoten en er heerst één en al chaos over het ganse land, ook in alle politiekorpsen. Net op dit moment ontvangt de politie van Tiarp een vreemd telefoontje. Een man beweert een vrouw te hebben vermoord. Politieagent Sven Jörgensson beslist, ondanks alle chaos, toch gehoor te geven aan de oproep en rukt in zijn eentje uit. Eenmaal aangekomen op de plaats delict vindt Sven er het lichaam van een vrouw. Hij is echter net te laat om haar te redden. Deze zaak laat hem maar niet los, zeker niet wanneer blijkt dat de Tiarpman nog meer slachtoffers heeft gemaakt. Jaren later is zelfs Sven’s zoon Vidar nog steeds in de ban van de zaak die zijn vader zoveel energie kostte. Zal hij er toch nog in slagen ooit de dader vinden?
Dit boek heeft zoveel lagen, dat ik niet zo goed weet waar te beginnen met deze recensie. Het verhaal gaat zoveel verder dan de vele thrillers waarmee we overstelpt worden en waarin één of andere snuggere inspecteur op zoek gaat naar de dader van een misdaad. Laag na laag zal het verhaal zich dan ook onthullen aan zijn lezers.
Het begint allemaal met een uitgebluste auteur Wurm, die op zoek gaat naar een goed verhaal en hiervoor teruggrijpt zijn jeugd. De gebeurtenissen van zijn vroegere held, politieagent Sven, spreken nog steeds tot zijn verbeelding. Iedereen keek op naar Sven, de Tiarpman zaak raakte hem diep, vooral omdat hij net te laat was om het eerste slachtoffer te redden. Het liet hem nooit meer los en het werd een obsessie. Hiermee maakt de auteur een aangrijpend portret over de gevolgen van een misdaad in de omgeving waar het heeft plaatsgevonden.
Het is namelijk niet alleen een aangrijpende gebeurtenis voor de nabestaanden van het slachtoffer, maar het heeft een veel bredere impact: dorpsbewoners, politieagenten, jongeren uit de omgeving, allemaal zullen ze de gevolgen ervan met zich meedragen. Christoffer Carlsson weet dan ook zijn lezers diep te raken. Het kan ieder van ons voorkomen en op een aangrijpende manier, dat je soms zelfs bij de keel grijpt, weet hij de queeste van Sven en wat het met hem doet in beeld te brengen. Bovendien is dit ook een originele invalshoek, die afwijkt van de klassieke misdaadroman. Het is ook een sneer naar het politiesysteem, waarbij het onderzoek naar de moord op Stine Franzén op de achtergrond verdwijnt, door de aandacht die gaat naar de moord op Olaf Palme. Mede hierdoor raakt Sven gefrustreerd en werd het allemaal een obsessie voor hem. Later trad dan ook zijn zoon Vidar in zijn voetsporen, ging bij het politiekorps en zette de queeste die zijn vader startte voort.
Met grootse zorg worden de personages in De brandende zon neergezet, zij maken namelijk deel uit van de vele lagen van het verhaal. Zij zijn de kern van het verhaal, niet de misdaad en de zoektocht naar de dader. Niettegenstaande blijf je als de lezer toch in de ban van de misdaden en blijf je op het puntje van je stoel verder lezen om te weten wat de uiteindelijke ontknoping zal zijn. De spanning blijft te snijden en je zal bijna alle personages beginnen verdenken. Je zult oneindig veel vragen hebben en toch worden deze allemaal op het einde beantwoord en hoe! De uiteindelijke plot is een grote verrassing die niemand zal zien aankomen.
De vele lagen van het verhaal worden op een intelligente manier tot één geheel gebracht. Christoffer Carlsson heeft een heldere, beeldende schrijfstijl en weet zijn personages op een sterke manier neer te zetten. Vergis je niet, De brandende zon is geen pageturner, je leest het boek best op een rustig plekje, waar je alles goed tot je kan laten bezinken. Zo zal je er het meest van kunnen genieten.
Wat ik leuk vond was dat er ook een verwijzing in het boek is naar de cover. Toen ik het boek voor de eerste keer in mijn handen had vroeg ik mij onmiddellijk af vanwaar het idee kwam om een kwikstaartje op de cover te zetten, maar tijdens het lezen wordt het duidelijk en is de cover zeer passend bij het verhaal.
Ik ben enorm onder de indruk van deze auteur, niet alleen heeft hij een originele invalshoek, hij weet ook waar hij het over heeft. Vol ongeduld wacht ik al op zijn volgende boeken, in tussentijd zal ik naar de bibliotheek gaan om zijn vorige publicaties te lezen. Vijf dik verdiende sterren.
Silke
Boekencast
Genre: thriller
Uitgever: Cargo
ISBN: 9789403169910
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 389
Uitgave: juli 2022
Met dank aan Uitgeverij Cargo voor dit recensie-exemplaar.
