“Mensen zijn meer dan wat ze alleen van buiten lijken.” Dit zal iedereen wel bekend in de oren klinken, maar een ieder kijkt vaak niet verder dan zijn of haar neus lang is. In De enige die overbleef zijn mensen schuldig totdat het tegendeel bewezen is. Men is vaak geneigd een oordeel te vormen zonder de juiste toedracht te kennen.
Wanneer je in een scheefgezakt landhuis in verval komt te wonen aan de rand van een klif die steeds verder afbrokkelt, gaat de verbeelding met je op de loop. Zo óók met Kit die in het landhuis Hope’s End de invalide Leonora Hope gaat verzorgen die door iedereen van moord op haar ouders wordt verdacht. Ze heeft altijd ‘beweerd’ het niet gedaan te hebben. Kits moeder is onlangs aan een overdosis pijnstillers gestorven en iedereen kijkt haar daarop aan. Eenmaal in het landhuis komt Kit voor steeds vreemdere, dreigende situaties te staan, die groeien met de tijd die zij daar verblijft. Langzaam ontrafelt zij de intriges van de familie Hope die nauw samenhangen met Hope’s End.
De enige die overbleef is een boek met een wirwar van geheimen, leugens en misdaden uit het heden en verleden, die onderling verbonden zijn. Eigenlijk is het een verhaal in een verhaal waarin achtergronden en sfeer goed uitgewerkt zijn. Het familiedrama van de Hopes begon 54 jaar geleden en duurt maar voort. Verscheurt door twijfel om te beschermen en de drang om te verdenken gaat Kit op onderzoek uit.
De personages zijn goed vormgegeven en Kit evolueert volop. Ze is wantrouwig van aard, impulsief, emotioneel kwetsbaar, maar wel bereid om te luisteren. “Eindelijk een huis dat net zo kapot is als ik me voel.” Dit gevoel van Kit over Hope’s End is heel passend daar zij ten onrechte scheef aangekeken wordt. Zij lijdt daaronder en voelt zich met Lenora verbonden in een huis dat voelt als een gevangenis.
Lenora kan niet praten en communiceert met tikjes en via de typemachine krijgen we een deel van haar ongelukkige geschiedenis mee. Zij heeft een haat-liefde verhouding met Hope’s End, dat aanvoelt als een kooi, gevormd door geheimen. Het spel dat zij speelt wordt goed weergegeven. Als je niet kunt praten, zijn er andere machtsmiddelen waarmee je mensen kunt manipuleren: stilte en roerloosheid. Sager weet de spanning goed vast te houden door mondjesmaat informatie vrij te geven. Met de steeds verder afbrokkelende klif is het huis net een schip dat slagzij maakt en zo loopt de spanning in het verhaal verder op. Sager heeft pittige thema’s als rouwverwerking, vergeving, vertrouwen, verraad en geestelijke verwaarlozing in deze tot de verbeelding sprekende, mysterieuze thriller verwerkt. Door een mega plotwending weet Sager mij met een glimlach het boek dicht te laten slaan. Wat een einde! De manier waarop hij daarnaar toegewerkt heeft. Petje af! Niets is wat het lijkt en door de ontknoping ga je heel anders tegen de Hopes aankijken.
In De enige die overbleef weet Riley Sager tot het einde toe te verrassen om af te sluiten met een creepy passend slot. Het boek krijgt ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ welverdiende sterren.
Joke
Boekencast
Genre: thriller
Uitgever: HarperCollins Holland
ISBN: 9789026366161
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 427
Uitgave: mei 2024
Dit recensie-exemplaar hebben wij ontvangen van Uitgeverij HarperCollins Holland in ruil voor deze eerlijke recensie.
