Chris Kooi is werkzaam als redacteur bij De Bezige Bij, en werkte voordien voor andere grote Nederlandse uitgeverijen. In 2020 debuteerde hij met Rivieren van zand, het eerste deel uit de Undercover-serie. Een spannende en avontuurlijke serie voor lezers vanaf twaalf jaar. Een jaar laten volgende het tweede boek, Het stenen doolhof. De ijzeren tijger is het derde deel en sluit aan waar het vorige eindigde. Ik waarschuw hierbij dan ook dat mijn recensie enkele spoilers kan bevatten voor zij die Het stenen doolhof nog niet lazen.
Yasmina, Alex en zijn moeder Ilse kunnen na hun hachelijke avontuur in Griekenland even bijkomen op een zeilboot in de Middellandse Zee. Lang duurt hun rust echter niet. Hoewel ze nog maar net zijn ontsnapt aan een gevaarlijke sekte, heeft Interpol opnieuw een taak voor hen. Een onlangs gestolen Vermeer-schilderij hangt waarschijnlijk in het Palazzo Dario in Venetië, dus gaat het trio, samen met Interpolbaas Boris, op undercovermissie tijdens een gemaskerd bal. Een makkie, lijkt het, maar schijn bedriegt. Het betekent slechts de start van een spannend en nieuw avontuur dat hen meevoert naar de wereld van de kunstroof.
Wanneer je het boek openslaat zie je direct twee kaarten. Links zie je een kaart van Noord-Europa, rechts een detail hieruit die zich focust op een gebied in Finland. Een plek waar later in het verhaal naar wordt verwezen. Achteraan het boek staat dan weer een detailkaart van Venezia (Venetië), waar het avontuur van Alex, zijn moeder Ilse en zijn buurmeisje Yasmina start. De cover is ook nu weer ontworpen door Erwin van Wanrooij, waardoor de boeken mooi bij elkaar passen. Al is deze cover wel vrij donker, iets lichter had hem duidelijker gemaakt.
Het verhaal opent met ‘wat voorafging’, en waar je als lezer een kort overzicht van één pagina krijgt te lezen hoe Alex als jonge tiener betrokken is geraakt bij het (in eerste instantie geheime) undercoverwerk van zijn moeder en wat ze sindsdien hebben meegemaakt. Deze terugblik naar de vorige twee boeken maakt dat het absoluut is aangewezen om de Undercover-reeks in volgorde te lezen. Zeker deel twee, waar meermaals naar wordt verwezen. En deze serie is ook gewoon te leuk om links te laten liggen.
“De horizon is een vage lijn tussen het blauwe water en de blauwe lucht. Er is geen wolk te zien. Helder zonlicht weerkaatst in duizenden schitteringen van de golven.”
In het begin waan je je als lezer bijna zelf op de zeilboot. Je voelt de rust en ziet de kalme zee zo voor je. Maar al snel is de rust weg en komt de spanning bovendrijven. Hoewel je bij de eerste undercovermissie niet op het puntje van je stoel gaat zitten, is je nieuwsgierigheid geprikkeld. Wie heeft het schilderij gestolen? Waar is het? De daaropvolgende missies worden alleen maar spannender en gevaarlijker, en dat niveau houdt het boek aan tot het einde. Het verhaal is dan overigens nog niet gedaan, gezien de woorden ‘wordt vervolgd’. Een beetje spijtig, want ik houd niet zo van open eindes. De bijhorende cliffhanger laat je al vol verwachting uitkijken naar het vervolg.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Alex. Door dit vanuit de ik-vorm te doen, kun je je goed in hem verplaatsen. Deze twaalfjarige speurneus komt erg sympathiek en hulpvaardig over, en is goed in zijn undercover ‘job’. Er is ook nog iets speciaals aan de hand met Alex, en dat houdt verband met zijn wat vreemde oma. Dit maakt het verhaal een tikkeltje ongeloofwaardiger, al is het wel intrigerend en passend in de verhaallijn verwerkt.
Chris Kooi heeft een eenvoudige en beeldende schrijfstijl, waardoor je als het ware zelf aanwezig bent bij de spannende missies. Het taalgebruik is eenvoudig, waardoor het een ideaal avonturenboek is voor kinderen vanaf twaalf jaar. Alex en Yasmina kunnen zeker als voorbeeld worden gezien voor de jeugdige lezers. En door visueel de appjes die worden gestuurd in beeld te brengen, wordt het verhaal toegankelijker en herkenbaar voor de jeugd. Ook de besproken schilderijen – van de hand van de Hollandse Meesters tijdens de Gouden Eeuw – worden in het boek afgebeeld. Naast een spannend verhaal leren de jongeren op deze manier nog iets bij over bekende kunstenaars zoals Johannes Vermeer.
Lees zeker ook even het nawoord, want hoewel De ijzeren tijger pure fictie is, is niet alles verzonnen. Of zoals Chris Kooi het zelf zegt: “Bijna alles in dit boek is gebaseerd op de waarheid. Alleen klopt er bijna niets van.” Wat er wel klopt, lees je in het nawoord. Vier sterren voor dit actievolle verhaal!
Severine
Boekencast
Genre: fictie 12+
Uitgever: Van Goor
ISBN: 9789000382767
Uitvoering: hardcover
Aantal pagina’s: 224
Uitgave: januari 2023
Dit recensie-exemplaar hebben wij ontvangen van Uitgeverij Van Goor in ruil voor deze eerlijke recensie.
