Octavia Butler was een beroemde Amerikaanse schrijfster die vele prijzen heeft gewonnen. Zij is in 2006 overleden maar kort geleden werden haar boeken heruitgegeven. Peter las Verbonden van haar hand. De roman is een zogenaamde dystopische roman, een roman over de toekomst. De oorspronkelijke roman komt uit 1993 en speelt zich af vanaf 2024. In 1993 was dat de toekomst dus. Ik ben benieuwd in hoeverre dit verhaal zich nog steeds in de toekomst afspeelt of dat het nu al deels werkelijkheid is.
Het boek, dat zich afspeelt in Californië, vertelt het verhaal wanneer de diverse crisissen, die nu ook spelen in 2024, zich verder hebben ontwikkeld. De klimaatcrisis heeft geleid tot een omgeving waar het bijna nooit meer regent. Water is schaars. De economische crisis heeft het verschil tussen arm en rijk groter gemaakt. De polarisatie heeft ervoor gezorgd dat er hele groepen mensen tegenover andere mensen staan en je niemand meer kan vertrouwen.
Kannibalisme komt weer voor. Drugs die verdoven zorgen voor de ergste soorten misdaden. Lauren Olamina woont met haar vader, een dominee, in een ommuurde community in de hoop zo beschermd te zijn tegen de anarchie daarbuiten. Lauren is erg gevoelig, ze pikt emoties en pijn op van andere mensen. Wanneer ze mensen ziet die bijvoorbeeld neergestoken worden, valt ze flauw omdat zij die pijn ook voelt. Lauren heeft een eigen ideologie, een geloof ontwikkeld, ‘het aardezaad’. Zij gelooft in een God die verandering is. Dit geloof ontwikkelt zich in de loop van het verhaal en zorgt dat ze kan volhouden.
Het is een heel bijzonder boek. In het begin dacht ik echt wat ben ik nu toch aan het lezen? In welke wereld ben ik beland? Zo ziet mijn wereld in 2024 er niet uit! Toen ik me realiseerde dat het in 1993 was geschreven wierp dat een ander licht op het boek. Had Octavia E. Butler een vooruitziende blik? Na een aantal hoofdstukken leef je mee met Lauren en besef je dat wanneer we nu niet in actie komen we over een aantal jaren misschien wel in een dergelijke wereld leven. Dat kan deprimerend zijn, maar door het geloof van Lauren in verandering, dat zij vormgeeft en verder ontwikkelt door haar gedachten, besef je dat er verandering mogelijk is. Dat geeft hoop en moed.
Ieder hoofdstuk begint met een stukje uit het dagboek: Aardezaad, boek van de levenden.
‘Al wat je aanraakt
Verander je.
Al wat jij verandert
Verandert jou.
De enige onsterfelijke waarheid
Is verandering.
God
Is verandering’
Daarna volgt de datum wanneer dit hoofdstuk speelt. Dit helpt je om alles in perspectief te plaatsen. De schrijfstijl is heel beeldend en meeslepend. Het is heel indringend en komt echt bij je binnen. Wat mij betreft moeten meer mensen dit boek lezen om te beseffen welke wereld we creëren als we niets doen. Maar ook om te beseffen dat geloof niet een set regels is waar we ons aan moeten houden maar dat het voor veel mensen de basis is onder hun bestaan, die hoop en vertrouwen voor de toekomst geeft.
Het levensverhaal van Octavia E. Butler vind ik net zo indrukwekkend. Zij was de eerste zwarte vrouw die sciencefiction schreef, terwijl dit vooral een witte mannen bolwerk was. Zo jammer dat ze nu pas na een dertig jaar de waardering krijgt die ze verdiend, maar dat ze dit niet meer mee kan maken. Ik bewonder haar doorzettingsvermogen om ondanks afwijzingen toch door te gaan. Het vervolg, Parable of the talents, waar een populist een gooi doet naar het presidentschap lijkt net zo een visionaire roman. Deze komt op mijn lijst van boeken die ik nog wil lezen! Ik vond het echt een ervaring om te lezen en geef daarom 4,5 sterren.
Wilma
Boekencast
Genre: dystopische roman
Uitgever: Signatuur
ISBN: 9789056727116
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 368 pagina’s
Uitgave: februari 2024
Dank aan Signatuur uitgevers voor dit recensie-exemplaar dat ik heb ontvangen in ruil voor deze eerlijke recensie.
