Bregje Rebergen heeft na een studie rechten gewerkt bij een gerenommeerd advocatenkantoor in Amsterdam en als jurist bij de overheid. Ze verhuisde met haar gezin naar New York maar woont inmiddels met haar man en vier kinderen in Blaricum. Toen Louis van Gaal haar enige tijd geleden vroeg wat haar passie is, moest zij hem haar antwoord schuldig blijven. Nu weet Bregje dat haar grote passie het schrijfavontuur is. Dubbelspel is haar debuutthriller en het eerste deel in de officier-serie.
Xander uitgevers weet altijd de aandacht te trekken met doeltreffende en verzorgde omslagen voor hun boeken. Het moet geweldig zijn om een gedrukt exemplaar van je debuut vast te kunnen houden. Wanneer hij dan ook nog fraai oogt zal dat extra blijdschap opleveren.
Waar gaat het verhaal eigenlijk over?
De zussen Valérie en Aisha vormen artistiek gezien een uiterst succesvol pianoduo. Ook internationaal timmeren zij aan de weg middels de gevoelige hamertjes op hun snaarinstrument. Het perfecte samenspel tussen de twee zussen staat privé steeds meer onder druk en deze ongewenste spanning komt tot een apotheose wanneer Aisha zich volledig in de armen stort van Niek. Niek heeft banden met criminelen en dat blijkt grote risico’s op te leveren voor de continuïteit in de carrière van de twee zussen.
Officier van justitie Rixt van Leeuwen is met haar team, dat deels undercover is, al geruime tijd een onderzoek gestart naar een criminele drugsbende. Wanneer de criminelen er lucht van krijgen dat er gelekt wordt, gebruiken zij alle mogelijke middelen om de mol te kunnen ontmaskeren.
Gedurende het onderzoek komt de gehele operatie in een stroomversnelling. Met alle gevaren die daarbij horen.
Ook de pianozussen zullen beamen: van het concert des levens krijgt niemand een program.
Deze mooi geconstrueerde thriller wordt maximaal ondersteund door korte hoofdstukken waarin er gewisseld wordt van personage. De meest gebruikte personages zijn Valérie, Aisha en Rixt. Hun namen staan onder de genummerde hoofdstukken om aan te geven wie we in dit hoofdstuk volgen. Het vertelperspectief blijft wel vanuit de derde persoon de betreffende personages beschrijven. Persoonlijk had ik drie wisselende ik-personages nog fraaier gevonden. De weg lag er geplaveid voor met dit gekozen raamwerk. Dat had de lezer nog dichter in het verhaal gebracht.
Bregje heeft veel juridische kennis om in te zetten, en heeft daarnaast gebruik gemaakt van diverse hulplijnen waardoor het verhaal weliswaar fictie is, maar uiterst nauwgezet en realistisch overkomt. Het decadente wereldje heeft doorgaans niet mijn interesse. Het verhaal situeren in de upper-class van Blaricum was dan ook geen setting waarin ik mij thuis voel. En toch heeft de schrijfstijl van Bregje uiteindelijk voor een warm bad gezorgd, of jacuzzi; we zijn immers in het Gooi.
De zussen die pianoconcerten geven deden mij direct aan de gebroeders Lucas en Arthur Jussen denken. In het dankwoord wordt deze inspiratiebron door Rebergen bevestigd. Leuk.
Wat extra beviel was het personage Rixt. Haar moeizame relaties in de privé- sfeer verdienen een vervolg in nog te schrijven delen in deze kersverse serie.
Ondanks het feit dat de spanning direct voelbaar is zodra je begint te lezen, verslapt deze al gauw. Je blijft nieuwsgierig naar de ontknoping, maar ik heb mij wel afgevraagd wat de kwalificering als thriller rechtvaardigt. Volgens de definitie is een thriller een spannend verhaal waarin de nadruk ligt op actie en gevaar. Het doel is om de lezer voortdurend in spanning te houden met verhoogde gevoelens van opwinding, verrassing, verwachting en angst.
Wellicht is er ook nog een verschil qua doelgroep. Er zijn lezers die de boeken van Anna van den Breemer, Sofie Delporte en Lotte Leenaerts als nagelbijtend spannend ervaren en er zijn lezers voor wie het niet expliciet en gruwelijk genoeg kan zijn, die ervaren vooral auteurs als Chris Carter, James Patterson en J.D. Barker als hun thrillerauteurs. Bregje Rebergen past het beste bij de fans van de eerste groep auteurs.
Uitgevers zouden meer variatie mogen aanbrengen in het categoriseren van thrillers, is mijn advies. Dan krijgt eenieder de portie spanning dat hij wil. Voor mij persoonlijk liever iets meer Penoza en iets minder Gooische vrouwen.
⭐️⭐️⭐️ Met Dubbelspel heeft Bregje Rebergen de dunne scheidslijn tussen rijkdom en foute zaakjes geloofwaardig neergezet. De personages van zowel Rixt en haar team als haar privéleven blijken interessant en houdbaar om verder te ontwikkelen in de tweede thriller in De officier-serie. Het volledige team dat uitgebreid wordt geprezen in het dankwoord van Bregje zou ik dan ook bij het schrijven van de lastige tweede volledig intact houden. Mooi debuut!
Persoonlijke songtekst:
‘Take the car down the hill
Drive down to the coast
Get rid of all your ghosts
Leave ‘em all night
Oh, we got enough dope and smoke
To keep us peachy
Jump in my car, roll me up one
The dust is flying off the wiz
As we disappear into the sun
We got enough dope and smoke
To keep us peachy
We got enough dope and smoke
To keep us peachy
We got enough dope and smoke
To keep us peachy’
(Dope Lemon – ‘Dope & Smoke’)
Peter
Boekencast
Genre: thriller
Uitgeverij: Xander
ISBN: 9789401622622
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 302
Verschijningsdatum: juli 2024
Hartelijke dank aan Xander uitgevers voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar, in ruil voor deze eerlijke recensie.
