Ik was tien jaar toen ik voor het eerst Koeskoes kreten hoorde, gezongen door enkele bekende Vlamingen en politici, voor een anti-racisme campagne. Het was een mooi liedje, met een boodschap, maar niet meer. Tot ik het origineel hoorde van De Kreuners, Cous-cous kreten, wat bij mij insloeg als een bom: die gasten knalden met hun muziek. Nu zoveel jaren later ken ik al hun liedjes en kan ik de meeste songs mee schreeuwen. Ik was erbij op hun laatste concert 2012, op de eerste rij natuurlijk, en ook bij hun comeback concerten in 2018 stond ik daar. Maar ook voor De drie wijzen, Big Brother, Fear Factor, … bleef ik thuis en zat ik voor het scherm gekluisterd, want Walter kwam op de buis.
Na een bewogen leven heeft hij eindelijk besloten om zijn biografie Geen zonde van de tijd neer te pennen. Meestal vind ik dit genre nogal saai, maar Walter is een rasechte verteller en weet zijn lezers vanaf de eerste pagina te boeien.
Hij werd geboren in Duitsland en zijn ouders vernoemden hem naar Sir Walter Scott, de auteur van Ivanhoe. Literatuur zit hem dus bijna in het bloed. Als tiener was hij al bezig met muziek en werd hij fan van onder andere The Kinks en The Rolling Stones. In 1978 startte hij met enkele vrienden De Kreuners, waar hij de frontman van werd. De groep wist in een snelle tijd een goede live reputatie op te bouwen en werden razend populair in Vlaanderen. Tot op de dag van vandaag heeft de groep heel wat trouwe fans.
Na zijn bijdrage in De Drie Wijzen, met Gerty Christoffels, Jacques Vermeire en Kurt Van Eeghem werd hij steeds vaker gevraagd voor televisieprogramma’s waaronder onder andere Big Brother en Fear factor. Later ging hij ook in de politiek en zetelde in de gemeenteraad van Lier. Walter houdt van het leven en plezier maken, doch werd ook hij gegrepen door leverkanker, die hij gelukkig overwon. Samen met Geen zonde van de tijd verscheen zijn allereerste soloplaat Optimisten blues.
Tijdens het lezen was het alsof ik het Walter allemaal zelf hoorde vertellen. Zijn autobiografie is doorspekt van de vele anekdotes en de typische Walter-humor. Wie zich nog De Drie Wijzen kan herinneren zal zeker zijn vertelstijl herkennen. Hij is een man die graag leest, hierdoor weet hij ook hoe hij een geschreven verhaal op een boeiende manier moet brengen: op een beeldende, filmische wijze, vol humor.
Het boek heeft bovendien een knappe indeling. Zo wordt er een hoofdstuk gewijd aan Walters jeugd, de opkomst van De Kreuners, De Kreuners en hun leden zelf, de politiek, zijn televisiewerk, etc…. Ieder hoofdstuk begint ook met een refrein uit een liedje van De Kreuners, wat een leuke intro vormt.
Geen zonde van de tijd gaat dan niet alleen over Walter, maar ook over zijn levenswerk De Kreuners. Ik vond het ontzettend boeiend te lezen hoe zij gezamenlijk als band hun muzieknummers creëren. Ook is de betekenis van enkele van hun songs duidelijker geworden, voor mij.
Op de backcover staat:
‘Walter is een stuk Vlaams erfgoed’
Voor mij slaat dit toch wel de nagel (spijker) op de kop en Geen zonde van de tijd is hiervan het bewijs. Naast een getalenteerd artiest en presentator, is hij ook een briljant auteur. Stiekem hoop ik op nog meer literatuur van hem. Naast zingen weet hij ook op een knappe manier het geschreven woord over te brengen. Dit is meer dan een geslaagd debuut, het smaakt naar meer. 5 sterren!
Silke
Boekencast
Genre: non-fictie, autobiografie
Uitgever: Borgerhoff & Lamberigts
ISBN: 9789464983753
Uitvoering: hardcover
Aantal pagina’s: 263
Uitgave: oktober 2024
Met dank aan Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts voor dit recensie-exemplaar in ruil voor deze eerlijke recensie.
