Sabine Zwaan (1990) is werkzaam als leerkracht en taalcoördinator. Schrijven is iets dat ze altijd al voor zichzelf deed, als ontspannende hobby. Tijdens de opleiding tot taalcoördinator kreeg ze te horen dat een verhaal pas af is als het door iemand gelezen wordt. Daarom besloot ze haar eerste afgewerkte verhaal, Machtsspel, naar een uitgever te sturen. Deze werd uiteindelijk uitgegeven door Boekscout. Verder schreef Sabine Zwaan ook Oppas gezocht en Belofte maakt schuld. Ik las haar recentste boek, Lentevloek.
Je kunt er je klok op gelijk zetten, elk jaar op 20 maart starten de 3 ergste maanden van het jaar voor Alexia Miller, de lentemaanden. Alexia is er namelijk van overtuigd dat ze vervloekt is door de lentevloek. Anderen ervaren de lente als een frisse start, nieuw leven, groene blaadjes en babydiertjes. Dat geldt niet voor Alexia, voor haar is de lente ongeluk, pijn en pech.
Samen met Hanna, haar vriendin, baat Alexia een cateringbedrijf uit. En net deze lente krijgen ze de vraag van een groot bedrijf, K&L, om een groot feest te verzorgen. Een feest dat hun cateringbedrijf eindelijk echt op de kaart kan zetten. Maar zouden ze dat wel doen? Want wat met de lentevloek? Als de bedrijfsleider van K&L niet blijkt te geloven in die lentevloek en haar van dat idee wil afhelpen, wil Alexia koste wat kost aan hem bewijzen dat die wel bestaat. Wie krijgt er gelijk? Dat lees je in Lentevloek.
De lente spat van de cover van het boek af met fris, zonnig geel. Het gras en de bloemen maken het plaatje compleet. De dame op de voorgrond lijkt heel relaxed te genieten van een drankje in het gras. Lijkt, want het verhaal doet iets anders uitschijnen. Voor mij had de cover wat minder perfect mogen ogen om toch wat beter bij het verhaal te passen.
Lentevloek wordt verteld door de ogen van Alexia. Zij is de verteller van haar verhaal vanuit het ik-perspectief. De vertellende rol wordt afgewisseld met vlotte dialogen die vaart geven aan het verhaal. Je zit mee aan tafel, samen in de auto…Je bent deel van het verhaal van de personages, die je al snel in je hart sluit.
De auteur heeft een vlotte pen. Lentevloek is doorspekt met humor, (zelf)spot, emoties en een grote portie ongeluk. Vooral dat laatste tovert regelmatig een (glim)lach tevoorschijn.
Het verhaal is ingedeeld in korte hoofdstukken. Elk hoofdstuk begint met een zin die als titel fungeert. Het verklapt iets van de sfeer van dat hoofdstuk, maar niet van de inhoud. De chaos in het hoofd van Alexia wordt mee vormgegeven door de lay-out, waardoor deze tastbaar wordt:
“….alle stoplichten gaan op rood….een broek gekocht, en toen was hij opeens in de aanbieding…band ging lek, net op het moment dat…”
Thema’s als onhandigheid, bijgeloof, bindingsangst en perfectionisme geven het verhaal een herkenbaar laagje. Op bepaalde momenten erger je je dood aan Alexia en even later sluit je haar weer in je hart. Soms heb je haar graag en dan weer “vervloek” je haar manier van doen. De ene keer lees je met een glimlach om een paar zinnen verder ostentatief met je ogen te rollen. Een kunst van de auteur om zo meeslepend te schrijven dat je het verhaal op deze manier ervaart.
Lentevloek is een verhaal met crescendo’s en decrescendo’s dat vlot doorleest tot aan de finale. Of de finale ook onderhevig is aan de lentevloek mag je zelf ontdekken.
Lentevloek is een heerlijke feelgood. Een fijn tussendoortje dat je liggend in het gras kunt lezen terwijl de bloemetjes rond je beginnen te bloeien en de blaadjes aan de bomen komen. Wie weet met “De lente” van Vivaldi op de achtergrond. Lentevloek krijgt van mij 4,5 vervloekte sterren.
Ellen Boutsen
Boekencast
Genre: roman – feelgood
Uitgever: De Verhalenfabriek
ISBN: 9789461098894
Uitvoering: E-book
Uitgave: maart 2024
Met dank aan De Verhalenfabriek voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
