Dirk Speelman schreef het boek Týr, uitgegeven door Phoenix Books. Ik had nog nooit gehoord van deze auteur, maar de cover en korte inhoud spraken me aan, zodat ik dit graag wou recenseren. De auteur blijkt een classicus en computerlinguïst te zijn en is een professor taalkunde aan de KU Leuven. Hij debuteerde in 2020 met het boek Rode Nevel.
Het boek Týr gaat over professor Hans Forsberg die een krachtige AI-computer ontwikkelt en inzet in de juridische wereld. Zijn doel is om het mogelijk te maken dat de machtige, rijke mensen niet langer hun straf ontlopen. De ontwikkelde software belooft namelijk een rechtvaardigere wereld.
Het boek wordt opgedeeld in 3 delen, waarbij ik een korte samenvatting schrijf, zonder iets te willen spoilen.
Deel 1: mens
Hierin komen de verschillende personages aan bod, wordt wat info gegeven over het ontstaan en de verdere ontwikkeling van het superbrein “Týr”. Týr is de benaming van AI-computer. Het lijkt mij hier eerder wat te gaan over ethische kwesties. Hoe kan je de uitkomst van zo een superbrein geloven? Er werden voorheen tientallen oude cases bestudeert door de software, die dan de juiste dader moest aanwijzen en daarin ook slaagde. Ik vond het heel moeilijk om te volgen wie wie was, dus vond ik het wel handig dat er een overzicht van de personages en hun rol op het eind van het boek terug te vinden waren.
Deel 2: machine
Tijdens dit deel wordt er dieper ingegaan over hoe de software werkelijk geïmplementeerd kan worden tijdens een rechtszaak. Hoe de software parameters kan lezen (denk maar aan hartslag, bloeddruk,…), maar ook hoe alle geluiden, beelden en dossiers makkelijk kunnen opgenomen worden in het superbrein. Dit zou wel wat werk uitsparen van juridische medewerkers die anders tal van voorbereidingen moeten treffen. Týr wordt dan ook voor het eerst ingezet als jury in een moordrechtzaak. Er wordt echter zwaar getwijfeld als Týr wel de correcte dader heeft aangewezen.
Deel 3: moord
In het laatste deel gaat men op zoek of er toch een fout kan zitten in het systeem, omdat het onwaarschijnlijk lijkt dat de aangewezen dader effectief de moordenaar is. Het superbrein blijft echter beweren dat hij het bij het rechte eind heeft. Daarom gaat men ook op zoek als er geknoeid zou geweest zijn met de software.
Het scifi genre interesseert me wel, maar waar dit boek tot 10 jaar geleden als scifi bestempeld zou worden, lijkt het me eerder bangelijk realistisch te zijn. Er is een snelle opmars van AI, dus het is maar de vraag wanneer dit ook zal ingezet worden in de juridische wereld.
Het leek me een leuk boek, omdat het thema momenteel erg hot is! Het doet je nadenken over ethische kwesties. Hoe hard kan je vertrouwen op AI om uitspraken te doen over iemands schuld of onschuld? Ik vond het heel moeilijk om echt in het verhaal te geraken. Het eerste deel werd ik wat overdonderd door verschillende personages met vreemde namen. Vanaf deel 2 ging het wel wat beter en werd het boek ook wat spannender en interessanter.
Het boek wordt opgedeeld in korte hoofdstukken, wat het behapbaar maakt om te lezen als je niet veel tijd hebt om aan één stuk door te lezen. De cover van het boek is een soort magische bol die naar het superbrein verwijst. Het is een leuke tekening, maar ik zie hierin geen link naar AI-software.
Ik geef dit boek 3 sterren, omdat ik toch steeds het gevoel had niet in het verhaal meegezogen te worden. Wel vind ik het een boeiend en hedendaags thema wat de auteur heeft verwerkt in een verhaal.
Melanie
Boekencast
Genre: Thrillers, Spanning en SciFi
Uitgever: Phoenix Books
ISBN: 9789464789256
Uitvoering: Softcover
Aantal pagina’s: 522
Uitgave: 10 juni 2024
Met dank aan Phoenix Books voor dit recensie-exemplaar, in ruil voor een eerlijke recensie.
