In 2015 verscheen Runa, de debuutroman van Vera Buck, en ik was onmiddellijk fan. Daarna verslond ik haar tweede historische roman Het boek van de vergeten artiesten. De auteur weet namelijk als geen ander hoe ze een historische roman moet brengen. Nu is ze terug met haar vierde boek, maar ze gaat een compleet andere richting uit, geen historische roman meer maar een echte thriller. Ik keek er ontzettend naar uit, want als die net zo goed zou zijn als haar romans, zal het zeker weer een fantastisch verhaal zijn.
Enkele jaren geleden verdween Juli tijdens een kampeeruitje met haar beste vriendin Smilla. Smilla is al die tijd blijven zoeken naar haar vriendin. Bovendien ziet ze ook een patroon met andere verdwijningen en denkt ze dat er een link is tussen hen en de verdwijning van Smilla.
Jesse en Rebekka wonen beiden in Jaboksladder, een afgelegen nederzetting boven op de bergen. De bewoners daar leven zonder enig contact met de buitenwereld, alleen Rebekka en Jesse gaan naar school in het nabijgelegen dorp. Wanneer Rebekka verdwijnt ziet Smilla onmiddellijk een link met de verdwijning van Juli. Zeker nadat ze een bizarre ontdekking deed op het kantoor van de nieuwszender waar ze stage doet.
Wolfskinderen is geen klassieke thriller, waarbij een moord of een andere misdaad gepleegd wordt en een of andere muffe politie inspecteur het onderzoek naar de dader leidt. Net in haar romans weet Vera Buck weer een ontzettend origineel verhaal te brengen met een maatschappijkritische boodschap. We oordelen ontzettend snel over mensen die anders zijn. Kinderen pesten andere kinderen die er anders uitzien of zich anders gedragen, en dit is net wat Jesse en Rebekka overkomt. Niet alleen krijgen ze te maken met verbale agressie, maar het wordt ook fysiek, tot bloedens toe. Dit anders zijn, hoe de gemeenschap naar hen kijkt en hier mee omgaat weet de auteur op een ontzettend krachtige manier in beeld te brengen. De wreedheid van een gemeenschap en de mensheid, grijpt je bij de keel. Tijdens het lezen vraag je je ook meermaals af hoe jij zou reageren in gelijkaardige situaties.
Het verhaal wordt hoofdzakelijk verteld vanuit het perspectief van Smilla en de drie kinderen (Wolfskinderen) die in Jakobsladder wonen: Jesse en Edith. Via de kinderen leer je hoe het is om geïsoleerd te leven, en hoe het aanvoelt wanneer de rest van de samenleving je scheef bekijkt. De vernedering die ze dagelijks ondergaan gaat door merg en been. En voor Smilla is vriendschap het meest waardevolle dat er bestaat, haar band met Juli is onvoorwaardelijk en ontzettend sterk.
Naast een ontzettend spannend, origineel verhaal, weet Vera Buck als geen ander de prachtige en indrukwekkende berglandschappen te omschrijven. Haar beeldende schrijfwijze toont aan hoe onherbergzaam de natuur kan zijn. Hoewel de auteur erin slaagt de spanning op een rustig tempo op te bouwen, wil je al vanaf de eerste pagina weten wat er met Juli is gebeurd en kan je het boek onmogelijk opzij leggen. Het boek staat bovendien bol van onverwachte wendingen, waardoor dit een bijzondere thriller is geworden.
Wolfskinderen met zijn duister, mysterieus verhaal kruipt onder de huid. Elke pagina omvat een donkere dreiging dat je niet kan vatten, tot je het uiteindelijke plot leest. 4,5 sterren.
Silke
Boekencast
Genre: thriller
Uitgever: Boekerij
ISBN: 9789049204563
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 396
Uitgave: september 2024
Met dank aan Uitgeverij Boekerij voor dit recensie-exemplaar in ruil voor deze eerlijke recensie.
