Ik was tien jaar toen ik voor het eerst Koeskoes kreten hoorde, gezongen door enkele bekende Vlamingen en politici, voor een anti-racisme campagne. Het was een mooi liedje, met een boodschap, maar niet meer. Tot ik het origineel hoorde van De Kreuners, Cous-cous kreten, wat bij mij insloeg als een bom: die gasten knalden met hun muziek. Nu zoveel jaren later ken ik al hun liedjes en kan ik de meeste songs mee schreeuwen. Ik was erbij op hun laatste concert 2012, op de eerste rij natuurlijk, en ook bij hun comeback concerten in 2018 stond ik daar. Maar ook...