Tagged: Literaire roman

‘Water’ – John Boyne

John Boyne is een bekende Ierse schrijver van historische romans. Mijn eerste boek van John Boyne (en later de film) was De jongen in de gestreepte pyama en deze heeft diepe indruk op me gemaakt. Met zijn roman Water slaat hij een nieuwe weg in. Dit is meer een psychologische roman waarin John Boyne onderzoek doet naar moed, schuld, medeplichtigheid en veerkracht. Het is het eerste deel in de elementencyclus. De kaft laat het water zien. Op het water drijft een koffer. Het boek begint met de markering van een nieuwe periode in het leven van een vrouw, de tijd...

Lees meer
0

‘Modderfukker’ – Theo van Rijn

Theo van Rijn (1956, Leidschendam) is de voormalig eigenaar van uitgever LetterRijn die hij in 2012 heeft opgericht. Momenteel schrijft hij korte, uit het leven gegrepen verhalen die hij deelt op zijn Facebookpagina en in verhalenbundels. Modderfukker is zijn meeste recente verhalenbundel. In Modderfukker schrijft Theo van Rijn veel over Bodhi, een Roteb-terriër zoals hijzelf zegt. Zijn eigenzinnige humor komt hier duidelijk naar voren. Roteb is namelijk het Rotterdamse afvalverwerkingsbedrijf en Bodhi een vuilnisbakkenras of in zijn termen te blijven een asbakkenras. De stukken over het uitlaten van de hond en de vele en diverse contacten die dat opleveren zijn...

Lees meer
0

‘De schok’ – Auður Jónsdóttir

Auður Jónsdóttir is een IJslandse auteur die voornamelijk over familierelaties en in het bijzonder moeder-dochterrelaties schrijft. Ik las het e-book, maar als ik naar de foto van de kaft kijk, zie ik een bijzonder beeld. De voorkant lijkt wat wazig, dromerig. Een figuur, wat vaag, met daarin een vrouwfiguur. Verder zie je een aantal bollen staan. Je zou hierin een moeder en een dochter kunnen zien. Als ik informatie over het boek zoek, lijkt het te gaan over een geheugenprobleem en een vermissing. Het klinkt haast als een spannend boek. De geheugenproblemen kan ik wel terugvinden in de kaft alsof...

Lees meer
0

‘De terugblik’ – Juan Gabriel Vásquez

Een opvallende lichtblauwe kaft met daarop de titel van het boek in grote zwarte letters die zich herhalen in grijs als een schaduw. De naam van de schrijver staat, zonder schaduw, in zwart geschreven. Geen mooie kaft vind ik, ik zou het bijna lelijk noemen. Maar de kaft valt wel op! Het boek is wel bijzonder, mag je het boek wel fictie noemen? Zoals Juan Gabriel Vásquez schrijft in de noot van de auteur: “De terugblik” is een fictief werk, maar er komen geen verzonnen episodes in voor. Dit is geen paradox, dat is het althans niet altijd geweest.”….. “Fictie...

Lees meer
0

‘Naar zee’ – Dörte Hansen

Dörthe Hansen is auteur, journaliste en taalwetenschapper. Taalwetenschappers zijn bedreven in hun taal en ook Dörthe Hansen weet die taal geweldig goed te gebruiken in dit boek. Daarbij wil ik ook de vertaler van dit boek complimenteren, het is namelijk niet makkelijk om diezelfde emotie en kracht in het vertaalde boek te leggen. Naar zee is de derde roman van Dörthe Hansen. In Duitsland was men verliefd op dit boek en stond het daarom direct na het uitkomen gelijk op nummer 1 in de bestsellerlijst van Der Spiegel. Nu is Nederland aan de beurt. Zal deze roman net als haar...

Lees meer
0

‘Barry’ – Raymond Vis

Raymond Vis werd in 1974 in de wijk Soesterkwartier in Amersfoort geboren. Deze wijk werd in tweeën gedeeld door de Noordewierweg. Aan de ene kant het chique gedeelte met bungalows en aan de andere de volksbuurt waar ook Vis is geboren als zoon van een huisvrouw en een vader die werkzaam was in de bouw. Toen zijn moeder ook ging werken, ontstond er meer onenigheid binnen het gezin omdat zijn vader een conservatieve instelling had ten aanzien van werkende vrouwen. Aandacht voor Raymond was er niet, waardoor hij uiteindelijk veel pieken en dalen beleefde buiten de deur. Op zijn achttiende...

Lees meer
0

‘De bibliotheek van geheime dromen’ – Michiko Aoyama

Michiko Aoyama werkte voor een Japanse krant in Sydney en als redacteur van een tijdschrift in Tokio voor zij zich op het fulltime schrijven stortte. De bibliotheek van geheime dromen haalde de tweede plaats van de Japanse boekhandelsprijs. Ik had tot dan toe nog nooit iets gelezen van een Japanse schrijver of schrijfster, dat maakte mij wel nieuwsgierig. Ook de titel is intrigerend, wat zou daarmee bedoeld worden? Ook al is de omslag vrij gewoon, een bed, een boek en een poes, toch doet de stijl van tekenen Japans aan. Het boek is een roman en gelijk ook een verhalenbundel....

Lees meer
0

‘De vogels van de hemel’ – Karl Ove Knausgård

Dit mooie hardcover miniboekje is een novelle dat naast het verhaal ook zwart-witfoto’s van vogels bevat. De omslag is in opvallend in geel met een foto van vogels in de lucht. De naam van de schrijver is er met grote rode letters daar doorheen geschreven. De titel vind je in de rechterbovenhoek in kleine zwarte letters. Het lijkt wel alsof de titel er niet toe doet. Het boekje is bedoeld om kennis te maken met Karl Ove Knausgård en zijn schrijfstijl. Ik vermoed dat daarom zijn naam zo prominent op de voorkant staat. Karl Ove Knausgård is een Noorse schrijver...

Lees meer
0

‘Melkmeisje’ – Matthias Rozemond

In 2023 was het bijna dertig jaar geleden dat in Nederland voor het laatst een tentoonstelling plaatsvond die alleen de schilderijen van Johannes Vermeer liet zien. Daarom is er dit jaar veel aandacht voor Johannes Vermeer. Johannes Vermeer is een schilder die leefde en werkte in Delft. ‘Het melkmeisje’ is een van zijn vele beroemde schilderijen. Matthias Rozemond wil met dit boek het melkmeisje tot leven brengen. Het is een prachtig hardcover boek in de kleur blauw, Delfts blauw, met op de losse omslag een afbeelding van het schilderij het melkmeisje. Het boek vertelt het verhaal van de jonge schilder...

Lees meer
0

‘Kwallen hebben geen oren’ – Adèle Rosenfeld

Adèle Rosenfeld (1986) debuteerde met Kwallen hebben geen oren. Het boek werd zeer goed ontvangen in de Franse pers en stond op de shortlist van de prestigieuze prix Goncourt du premier roman. De cover van Kwallen hebben geen oren is mooi gestileerd met duidelijke letters en een getekende kwal als blikvanger. In het boek vergelijkt hoofdpersoon Louise zichzelf met een kwal. ” … Het oplichtende bordje legde uit dat kwallen geen oren hadden, maar een soort zintuiglijke organen waarmee ze licht opvingen en hun evenwicht bewaarden. Ik voelde me net als een kwal, blind rondzwevend in de massa…” Louise is...

Lees meer
0